بررسی همبستگی سطوح بیلی روبین سرمی و پوستی در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری در بیمارستان هاجر شهرکرد

سابقه و هدف: بررسی سطح بیلی‌روبین با استفاده از دستگاه بیلی‌چک، به دلیل عدم نیاز به خون‌گیری مکرر، می‌تواند روش مناسبی برای تشخیص ایکتر نوزادی باشد. مطالعه‌ی حاضر، با هدف تعیین همبستگی سطوح بیلی‌روبین سرمی و پوستی در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری در بیمارستان هاجر شهرکرد، انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- همبستگی، 417 نوزاد ایکتریک، بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن نوزاد در بدو پذیرش، وزن نوزاد هنگام مراجعه، وزن نوزاد هنگام تولد، سن حاملگی و جنس نوزاد، تکمیل و با بستری نوزاد، خون‌گیری جهت کنترل بیلی‌روبین سرم، برطبق روش متداول بخش انجام گرفت و سطح بیلی‌روبین پوستی با دستگاه بیلی‌چک کنترل شد و مقادیر آن ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 11 و آزمون همبستگی پیرسون و تی مستقل، تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: از مجموع 417 نوزاد تحت مطالعه، 322 نوزاد (2/77%) ترم و 95 نوزاد (8/22%) پره‌ترم بودند. 3/51% نوزادان، پسر و 7/48% دختر بودند. میانگین وزن نوزادان ترم 88/46777/3081 گرم و در نوزادان پره‌ترم 44/57279/2335 گرم بود. همبستگی خطی مستقیم و معنی‌داری بین سطوح بیلی‌روبین سرمی و پوستی در نوزادان ترم و پره‌ترم وجود داشت. اختلاف میانگین مقادیر بیلی‌روبین در این دو روش اندازه‌گیری در نوزادان ترم در روزهای مختلف اندازه‌گیری، معنیدار بود، در حالی که در نوزادان پره‌ترم اختلاف معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: استفاده از دستگاه بیلی‌چک برای اندازه‌گیری بیلی‌روبین در نوزادان پره‌ترم، قابل مقایسه با روش معمول است.